Informacje

nazwa: zagubionawsamotnosci

domena: blogspot.com

autorka: Dagmara

data założenia: 29 grudnia 2014r. 

data pierwszego posta: 29 grudnia 2014r.

inspiracja: Główną inspiracją jest piosenka "Lost Prophet" zespołu Phedora, która wyraża uczucia ofiary pedofilii. Zarówno sam tekst, jak i teledysk sprawił, że w mojej głowie zaświtał ten oto pomysł. Być może bodźcem było to, że ten zespół zawsze trafia do mnie swoimi tekstami, które mają w sobie coś więcej niż inne piosenki. Oczywiście jest to tylko myśl przewodnia. Pozostałe wątki miałam w głowie już bardzo dawno, a teraz mogę je złączyć w całość.

cel: Moim głównym celem publikowania tutaj kolejnych rozdziałów jest chęć pokazania innym mojej małej twórczości. Nie uważam, że jest ona wspaniała, ale wkładam w nią całą siebie. Spędzam dużo czasu na dopracowaniu każdego rozdziału i nie ukrywam, że chciałabym być doceniona w pewien sposób. Pisanie do szuflady jest dobrą rozrywką, ale możliwość poznania Waszej opinii jest dla mnie bardzo ważna. Krytyka pozwala mi na poprawianie błędów, uczenie się nowych sposobów wyrażania siebie. Tak, za pomocą słów pokazuje swoje myśli, które nie raz są dziwne, pogmatwane i skomplikowane.

muzyka: Jak pewnie zauważyliście, zawsze daję podkład muzyczny. Wszystko dlatego, że podczas przelewania swoich myśli na tego bloga po prostu słucham przeróżnych utworów, które swoim tekstem, muzyką nastrajają mnie do napisania czegoś tak, a nie inaczej. Używam również cytatów, które dopełniają rozdziały.

gatunek: Nie potrafię jednoznacznie określić gatunku mojej historii. Myślę, że najłatwiej można nazwać to obyczajówką, która zawiera w sobie wątki psychologiczne, kryminalne i romantyczne - które uwielbiam wstawiać do swoim opowiadań.

marzenia: Moim największym marzeniem jest poznanie tutaj osób, które będą z przyjemnością czytały kolejne rozdziały i dzieliły się swoją wyczerpującą opinią. Tą negatywną i pozytywną. Każda jest ważna, ale uzasadniona. Chciałabym napisać również coś, co nadawałoby się na książkę, ale akurat do tego jest jeszcze bardzo daleko. Trzymajcie kciuki!